شعر به وقت صبح 269

چو خلوت با میان آمد نخواهم شمع کاشانه

تمنای بهشتم نیست چون دیدار می‌بینم

سعدی

شعر به وقت صبح 268

ای بی‌خبر بکوش که صاحب خبر شوی

تا راهرو نباشی کی راهبر شوی

حافظ

شعر به وقت صبح 267

مشتاق تو را گوید بی‌طمع سلام از جان

محتاج همت گوید ناچار سلام علیک

مولوی

شعر به وقت صبح 266

همین تغیر بیرون دلیل عشق بسست

که در حدیث نمی‌گنجد اشتیاق درون

سعدی

شعر به وقت صبح 264

اگر خواهی که عین جمع باشی

همین شد چاره و درمان همین شد

مولوی

شعر به وقت صبح 265

بنگر آن ماه روی باده فروش

غیرت آفتاب و غارت هوش

رهی معیری

شعر به وقت صبح 263

هر خسی را از گلستان جهان گلها شگفت

گر مرا بوی بهاری نیست گو هرگز مباش

امیرخسرو دهلوی

شعر به وقت صبح 262

پس کمالات آن را کو نگارد جهان را

چون تقاضا نباشد عشق و هنجار دیگر

مولوی

شعر به وقت صبح 261

چون در آن دور مبارک برج‌ها را می‌گذشت

سوی برج آتشین عاشقان خود رسید

مولوی

شعر به وقت صبح 260

یکی دستش چو قبض آمد یکی دستش چو بسط آمد

نداری زین دو بیرون شو گه باش و سفر باری

مولوی