شعر به وقت صبح 44

عهد همه بشکستم در بستن پیمانت

دامن مکش از دستم، دست من و دامانت

فروغی بسطامی

شعر به وقت صبح 43

چشم از او جلوه از او ما چه حریفیم ای دل

چهره اوست که با دیده او می بینم

شهریار

شعر به وقت صبح 42

آه این چه شراب است که تا روز شمار

بیخود شده و بی‌خبرند از همه کار

خیام

شعر به وقت صبح 41

اگر جز مهر تو اندر دلم بی

به هفتاد و دو ملت کافرستم

باباطاهر

شعر به وقت صبح 40

جز نوازش شیوه‌ای دیگر نمی‌داند نسیم

دکمه‌ی پیراهنش را غنچه خود وا می‌کند

کاظم بهمنی

شعر به وقت صبح 39

می فروش از لب تو وام گرفت

نشنه‌ای که آن در آب انگور است

فروغی بسطامی

شعر به وقت صبح 38

گفتم بکنم توبه ز صاحبنظری

باشد که بلای عشق گردد سپری

سعدی

شعر به وقت صبح 37

از سر زلف پریشان تو معلومم گشت

که چرا جمع نشد حال پریشانی چند

فروغی بسطامی

شعر به وقت صبح 36

کام دلم ز لب بده، وعدهٔ بیشتر مده

زان که وفا نمی‌کند عمر من و وفای تو

عراقی

شعر به وقت صبح 35

آسمان را و زمین را خبرست و معلوم

کآسمان همچو زمین امر تو را منقادست

مولوی