شعر به وقت صبح 74

چون تویی از نسل آدم گشت پیدا نیست عیب

گر فرشته بوسه بربای منی آدم زند

امیرخسرو دهلوی

شعر به وقت صبح 73

چه واجم هر چه واجم واته‌شان بی

سخن از بیش و از کم واته‌شان بی

باباطاهر

شعر به وقت صبح 72

هست فتنه غمزة غماز زن 

لیک آن صد تو شود ز آواز زن

مولانا

شعر به وقت صبح 71

اینسوکشان سوی خوشان وآنسوکشان باناخوشان 

یا بگذرد یا بشکند کشتی درین گردابها

مولانا

شعر به وقت صبح 70

چاره هر درد را خلق به درمان کنند

درد تو را کرده عشق مایهٔ درمان دل

فروغی بسطامی

شعر به وقت صبح 69

ای چو خربنده حریف کون خر

بوسه گاهی یافتی ما را ببر

مولانا

شعر به وقت صبح 68

ای فضولی سو به سو چندین مجه

ور جهی باری برون جه راستک

مولوی

شعر به وقت صبح 67

بر گشاد دل من دست ندارد تدبیر

به دریدن مگر این نامه ز هم باز شود

صائب

شعر به وقت صبح 66

چشم بر دور قدح دارم و جان بر کف دست

به سر خواجه که تا آن ندهی نستانی

حافظ

شعر به وقت صبح 65

چه آئی بر سر خاکم بگو کز خاک سربر کن

وفای من ببین ای کشته تیغ جفای من

محتشم کاشانی