شعر به وقت صبح 211

به وصف آن دهن و لب کجا بود قدرت

مرا که لکنت عجز است در زبان مقال

سیف فرغانی

شعر به وقت صبح 210

به یاد یار دیرین کاروان گم کرده رامانم

که شب در خواب بیند همرهان کاروانی را

شهریار

شعر به وقت صبح 209

یک بوسه برین نیمه خالی دهمش

از رویش و یک بوسه بران نیمهٔ خال

سعدی

شعر به وقت صبح 208

چو گویم شب نخسپم او بگوید

که من خواب از نماز شام گیرم

مولوی

شعر به وقت صبح 207

دل چو آرام دل خود بازیافت

یک نفس با من نیارامید رفت

عراقی

شعر به وقت صبح 206

سر دل خویش را چه گویم با تو

چون عالم سر و الخفیات تویی

ابوسعید ابوالخیر

شعر به وقت صبح 205

هست در عشق قماری که حرج نیست در آن

گرچه بر روی مصلای پیامبر بازند

محتشم کاشانی

شعر به وقت صبح 204

به لاله زار دل داغدار من بگذر

که دهر یاد ندارد چنین گلستانی

محتشم کاشانی

شعر به وقت صبح 203

هر چند که یار سر گرانست به تو

غمگین نشوی که مهربانست به تو

ابوسعید ابوالخیر

شعر به وقت صبح 202

لعل تو در چشم من باده بود در قدح

مهر تو در جان من گنج بود در خراب

خواجوی کرمانی