اندر تاملات یک کرگدن خسته

هر کجا که پا نهی ای جان من
بردمد لاله و بنفشه و یاسمن
دامنت بر چنگل خاری زند
چنگلش چنگی شود با تن تنن
هر دمی از صحن سینه برجهد
همچو آدم زاده ای بی مرد و زن
خواستم گفتن بر این پنجاه بیت
لب ببستم تا گشایی تو دهن

مولانا