اندر تاملات یک کرگدن خسته

هزار عهد بکردم که گرد عشق نگردم
همی برابرم آید خیال روی تو هر دم
بساط عمر مرا گو فرونورد زمانه
که من حکایت دیدار دوست درننوردم
به چشم های تو دانم که تا ز چشم برفتی
به چشم عشق و ارادت نظر به هیچ نکردم
چه دشمنی که نکردی چنان که خوی تو باشد
به دوستی که شکایت به هیچ دوست نبردم
تو را که گفت که سعدی نه مرد عشق تو باشد
گر از وفات بگردم درست شد که نه مردم

سعدی