اندر تاملات یک کرگدن خسته

چنان به موی تو آشفته ام به بوی تو مست
که نیستم خبر از هر چه در دو عالم هست
مجال خواب نمی باشدم ز دست خیال
در سرای نشاید بر آشنایان بست
غلام دولت آنم که پای بند یکیست
به جانبی متعلق شد از هزار برست
نگاه من به تو و دیگران به خود مشغول
معاشران ز می و عارفان ز ساقی مست
برادران و بزرگان نصیحتم مکنید
که اختیار من از دست رفت و تیر از شست
خوشست نام تو بردن ولی دریغ بود
در این سخن که بخواهند برد دست به دست

سعدی