شعر صبح 227
پنجشنبه, ۹ مهر ۱۳۹۴، ۰۷:۴۸ ق.ظ
از آمدن و رفتن ما سودی کو
وز تار امید عمر ما پودی کو
چندین سروپای نازنینان جهان
می سوزد و خاک می شود دودی کو
خیام
وز تار امید عمر ما پودی کو
چندین سروپای نازنینان جهان
می سوزد و خاک می شود دودی کو
خیام
۹۴/۰۷/۰۹