شعر صبح 64
سه شنبه, ۱ ارديبهشت ۱۳۹۴، ۰۵:۳۲ ق.ظ
من آن نیم که دل از مهر دوست بردارم
و گر ز کینه دشمن به جان رسد کارم
کجا روم که دلم پای بند مهر کسیست
سفر کنید رفیقان که من گرفتارم
نه او به چشم ارادت نظر به جانب ما
نمی کند که من از ضعف ناپدیدارم
مرا به منظر خوبان اگر نباشد میل
درست شد به حقیقت که نقش دیوارم
کجا توانمت انکار دوستی کردن
که آب دیده گواهی دهد به اقرارم
سعدی
و گر ز کینه دشمن به جان رسد کارم
کجا روم که دلم پای بند مهر کسیست
سفر کنید رفیقان که من گرفتارم
نه او به چشم ارادت نظر به جانب ما
نمی کند که من از ضعف ناپدیدارم
مرا به منظر خوبان اگر نباشد میل
درست شد به حقیقت که نقش دیوارم
کجا توانمت انکار دوستی کردن
که آب دیده گواهی دهد به اقرارم
سعدی
