شعر به وقت صبح 146

سرای قاضی یزد ارچه منبع فضل است

خلاف نیست که علم نظر در آنجا نیست

حافظ

شعر به وقت صبح 137

بعد از اینم نبود شائبه در جوهر فرد

که دهان تو در این نکته خوش استدلالیست

حافظ

شعر به وقت صبح 136

به تاج عالم آرایش که خورشید

چنین زیبنده افسر نباشد

حافظ

شعر به وقت صبح 131

روی خاکی و نم چشم مرا خوار مدار

چرخ فیروزه طربخانه از این کهگل کرد

حافظ

شعر به وقت صبح 118

گر جلوه می‌نمایی و گر طعنه می‌زنی

ما نیستیم معتقد شیخ خودپسند

حافظ

شعر به وقت صبح 115

کجا یابم وصال چون تو شاهی

من بدنام رند لاابالی

حافظ

شعر به وقت صبح 109

در روی خود تفرج صنع خدای کن

کیینه خدای نما می‌فرستمت

حافظ

شعر به وقت صبح 97

شعاع جام و قدح نور ماه پوشیده

عذار مغبچگان راه آفتاب زده

حافظ

شعر به وقت صبح 88

جز قلب تیره هیچ نشد حاصل و هنوز

باطل در این خیال که اکسیر می‌کنند

حافظ

پ.ن:

قومی به جد و جهد گرفتند زلف یار

قومی دگر حواله به تقدیر می‌کنند

شعر به وقت صبح 81

ساقی مگر وظیفه حافظ زیاده داد

کاشفته گشت طره دستار مولوی

حافظ