شعر به وقت صبح 8

بعد صد سال اگر بر سر خاکم گذری

سر برآرد ز گلم رقص کنان عظم رمیم

شعر به وقت صبح 7

غلام کیست آن لعبت که ما را

غلام خویش کرد و حلقه در گوش

شعر به وقت صبح 6

شوق او را خفت تمکین من در خاطر است

من گرانی چون کنم برعکس خاطرخواه او

شعر به وقت صبح 5

بشنو این نی چون شکایت می‌کند

از جداییها حکایت می‌کند

شعر به وقت صبح 4

قبله شمس الدین تبریزی بود

نور دیده مر دل و دیدار را

شعر به وقت صبح 3

در بر این خرابه مغاره،

وین بلند آسمان و ستاره،

سالها با هم افسرده بودید

وز حوادث به دل، پاره پاره

او ترا بوسه می زد، تو او را ...

شعر به وقت صبح 2

ز فکر جامه ونان چون برآیم
که بیرون و درونم را گرفته است

شعر به وقت صبح 1

در خرامش بر قفا چشم افکن ای زنجیر موی
یک جهان مجنون کشان اندر قفای خویش بین

شعر به وقت صبح 0

دوش رفتم به در میکده خواب آلوده

خرقه تردامن و سجاده شراب آلوده

آمد افسوس کنان مغبچه باده فروش

گفت بیدار شو ای ره رو خواب آلوده

حافظ