شعر صبح 2

ای کاش که جای آرمیدن بودی
یا این ره دور را رسیدن بودی

کاش از پی صد هزار سال از دل خاک
چون سبزه امید بر دمیدن بودی

خیام

شعر به وقت صبح 0

دوش رفتم به در میکده خواب آلوده

خرقه تردامن و سجاده شراب آلوده

آمد افسوس کنان مغبچه باده فروش

گفت بیدار شو ای ره رو خواب آلوده

حافظ

اگر

اگر سنگ هستید، آهنربا باشید
اگر گیاه هستید، حساس باشید
اگر بشر هستید، عاشق باشید

شوخی شوخی جدی شد

همه اون چیزایی که شوخیه، روزی جدی میشه

نگاه

گاه در پشت یک نگاه چشمانیست که به تو می نگرد،
گاه بی تفاوت
گاه با تردید،
گاه خیره،
گاه عاشقانه،
گاه از روی هوس؛
و من دیر زمانیست نشسته ام در حسرت یک نگاه پشت پنجره اتاق طبقه سوم آن ساختمان سه طبقه،
و غافل از اینکه ساختمان انبار پوسیده ای پیش نیست از حسرت های یک نگاه...

سیب

گیر کرده در گلویم تکه های سیب نیم خورده
سیبی که آدم گازی از آن زد
سیبی که ما نیز با لدت آن را گاز می زنیم

به شیرینی قهوه

دوستی می گوید چه تلخ شده ای
می خواهم لبخند بزنم اما لبم از هم گشوده نمیشود
زمزمه می کنم بی شکر خوردم قهوه زندگی را تا جاودانه گردم

باران

باران
اشکهای تنهایی توست
این شبها بی وقفه می بارد

و با نهایت تاسف و تاثر اعلام میدارم هنوز زنده ام.

خسته ام از هر چیز و هر کس،
از اتاقی که پنجره اش به دیوار است،
از ذهنی که معبد کرم های ستایشگر کتابهایی است که هر روز به خوردشان می دهم،
از فردایی که امروز دیروز بود،ف
از نگاه بی معنی بی تو که فرقی ندارد به کویر باشد یا جنگل، اقیانوس باشد یا دشت،
از کوچه بی انتهای غم و کوچه بن بست شادی
از گریه تلخ هر روز خویش بر بالای جنازه سوخته خویش
از شیرینی دروغ
از خلوتی خیابان هنگام رفتنت

آکثر

آدمها اکثرا آدم نیستن.بلانسبت حیوانات، حیوانند
اکثرا دم از چیزی میزنن که خودشون رعایت نمی کنن
اکثرا کاری می کنن که دوست ندارن دیگران در حقشون بکنه
اکثرا همه چیز رو در راستای معامله می بینن
اکثراوقتی نیاز دارن هستن و وقتی نیازی هست بهشون نیستن
اکثرا فراموش می کنن چی کاری براشون شده و فراموش نمی کنن چی کار کردن
اکثرا چیزی که دست دیگران می باشد را طلب می کنن و هیچ از دستشون خارج نمیشه
اکثرا نقاب آدمیت زدن و بر علیه اونی که اعلام نقاب داری میکنه بلند میشوند
اکثرا گرگانی در لباس آدمها هستن
اکثرا خوکانی اند که در کثافات خود غوطه می خورند
اکثرا کلاغانی اند چشم به مال مردم دارند
اکثرا خروسانی اند که وقتی هوسشان خوابید به دنبال راه خود می روند
اکثرا کفتارانی اند که به دنبال زمین خورده ای می گردند
اکثرا...