شعر به وقت صبح 221

اگر چراغ بمیرد صبا چه غم دارد

و گر بریزد کتان چه غم خورد مهتاب

سعدی

شعر به وقت صبح 220

هزار جهد بکردم که سر عشق بپوشم

نبود بر سر آتش میسرم که نجوشم

سعدی

شعر به وقت صبح 216

این همه بار احتمال می‌کنم و می‌روم

اشتر مست از نشاط گرم رود زیر بار

سعدی

شعر به وقت صبح 209

یک بوسه برین نیمه خالی دهمش

از رویش و یک بوسه بران نیمهٔ خال

سعدی

شعر به وقت صبح 185

ماجرای دل دیوانه بگفتم به طبیب

که همه شب در چشمست به فکرت بازم

سعدی

شعر به وقت صبح 184

تفاوتی نکند گر ترش کنی ابرو

هزار تلخ بگویی هنوز شیرینی

سعدی

شعر به وقت صبح 181

بی تو گر در جنتم ناخوش شراب سلسبیل

با تو گر در دوزخم خرم هوای زمهریر

سعدی

شعر به وقت صبح 179

دیده‌ام می‌جست و گفتندم نبینی روی دوست

خود درفشان بود چشمم کاندر او سیماب داشت

سعدی

شعر به وقت صبح 174

حکایتی ز دهانت به گوش جان من آمد

دگر نصیحت مردم حکایتست به گوشم

سعدی

شعر به وقت صبح 158

با چابکان دلبر و شوخان دلفریب

بسیار درفتاده و اندک رهیده‌اند

سعدی