شعر به وقت صبح 263

هر خسی را از گلستان جهان گلها شگفت

گر مرا بوی بهاری نیست گو هرگز مباش

امیرخسرو دهلوی

شعر به وقت صبح 257

جهانم میشود تاریک چون یاد آرم آن شبها

همی کردم حدیث ابرو و مژگان او هردم

امیرخسرو دهلوی

شعر به وقت صبح 233

این نامه نیست پیرهن کاغذین ماست

پرخون زدست هجر، به جانان که می برد؟

امیرخسرو دهلوی

شعر به وقت صبح 162

آنکه در کوی محبت قدم از صدق نهاد

دگر او پند ادیبان نشنید ای ساقی

امیرخسرو دهلوی

شعر به وقت صبح 74

چون تویی از نسل آدم گشت پیدا نیست عیب

گر فرشته بوسه بربای منی آدم زند

امیرخسرو دهلوی

شعر به وقت صبح 63

خونابه می‌خورم ز غم و گریه می کنم

آری شراب گوهر هرکس برون دهد

امیرخسرو دهلوی

شعر به وقت صبح 45

ای آرزوی دل شکسته

ما در تو دل شکسته بسته

امیرخسرو دهلوی

شعر به وقت صبح 10

باز آی تا به بوسه فشانم به پای تو

کز عشق پای بوس تو جانم به لب رسید