بنگر آن ماه روی باده فروش
غیرت آفتاب و غارت هوش
رهی معیری
طبقه بندی موضوعی
-
اندر باب کرگدن بودن
(۱) -
روزمره
(۲) -
آدم ها
(۴) -
دل نوشت
(۸) -
شعرانه
(۴۸۲)
کلمات کلیدی
بایگانی
- تیر ۱۳۹۸ (۷)
- خرداد ۱۳۹۸ (۳۱)
- ارديبهشت ۱۳۹۸ (۳۲)
- فروردين ۱۳۹۸ (۳۱)
- اسفند ۱۳۹۷ (۲۹)
- بهمن ۱۳۹۷ (۳۰)
- دی ۱۳۹۷ (۲۵)
- آذر ۱۳۹۷ (۳۰)
- آبان ۱۳۹۷ (۳۰)
- مهر ۱۳۹۷ (۲۴)
- مهر ۱۳۹۴ (۱۱)
- شهریور ۱۳۹۴ (۲۸)
- مرداد ۱۳۹۴ (۲۸)
- تیر ۱۳۹۴ (۳۲)
- خرداد ۱۳۹۴ (۳۰)
- ارديبهشت ۱۳۹۴ (۲۹)
- فروردين ۱۳۹۴ (۳۱)
- اسفند ۱۳۹۳ (۳۰)
- بهمن ۱۳۹۳ (۱۲)
- دی ۱۳۹۳ (۴)
آخرین مطالب
- ۹۸/۰۴/۰۶شعر به وقت صبح 269
- ۹۸/۰۴/۰۵شعر به وقت صبح 268
- ۹۸/۰۴/۰۴شعر به وقت صبح 267
- ۹۸/۰۴/۰۳شعر به وقت صبح 266
- ۹۸/۰۴/۰۲شعر به وقت صبح 264
- ۹۸/۰۴/۰۱شعر به وقت صبح 265
- ۹۸/۰۴/۰۱شعر به وقت صبح 263
- ۹۸/۰۳/۳۱شعر به وقت صبح 262
- ۹۸/۰۳/۳۰شعر به وقت صبح 261
- ۹۸/۰۳/۲۹شعر به وقت صبح 260
پیوندهای روزانه
پیوندها
ما را دلی بود که ز دنیای دیگر است
ماییم جای دیگر و او جای دیگر است
رهی معیری
رهی ز لاله و گل نشکفد بهار مرا
بهار من گل روی امیر و گلچین است
رهی معیری
تا بد از دلم شبها پرتوی چو کوکبها
صبح روشنم خوانی گر شبی مرا بینی
رهی معیری
در بیابان جنون سرگشته ام چون گرد باد
همرهی باید مرا مجنون صحرا گرد کو؟
رهی معیری