شعر به وقت صبح 238

وقت است که بر لاله خروشی بزنیم

بر سبزه و گل‌خانه فروشی بزنیم

عراقی

شعر به وقت صبح 224

حسن را بر دیدهٔ خود جلوه داد

منتی بر عاشق شیدا نهاد

عراقی

شعر به وقت صبح 207

دل چو آرام دل خود بازیافت

یک نفس با من نیارامید رفت

عراقی

شعر به وقت صبح 198

به تیر غمزه مرا می‌زنی و می‌ترسم

که بر تو آید تیری که می زنی بی‌باک

عراقی

شعر به وقت صبح 193

تا کی کشد عراقی مسکین جفای تو؟

بگذشت چون جفای تو، این نیز بگذرد

عراقی

شعر به وقت صبح 172

خوش سخنی داشتم، با دل پردرد خویش

لشکر هجران بتاخت در سر من تا گرفت

عراقی

شعر به وقت صبح 156

منم دایم تو را خواهان، تو و خواهان خود دایم

مرا آن بخت کی باشد که تو خواهان من باشی؟

عراقی

شعر به وقت صبح 147

مگر از زلف دلدارم صبا بویی به باغ آورد

که از باغ و گل و گلزار بوی یار می‌آید

عراقی

شعر به وقت صبح 95

این طرفه که او من شد و من او وز من یار

بیگانه چنان شد که سر خویش ندارد

عراقی

شعر به وقت صبح 89

یک سال و هزار سال می‌باید زیست

یک جای و هزار جای می‌باید بود

عراقی